Ο Gordon Bell, πρωτοπόρος μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών και βασικό στέλεχος της ανάπτυξης των επιδραστικών μικροϋπολογιστών της Digital Equipment Corporation (DEC), απεβίωσε σε ηλικία 89 ετών.
Ο Bell συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία της σειράς μικροϋπολογιστών VAX και ήταν συνιδρυτής του πρώτου μεγάλου μουσείου υπολογιστών, το οποίο εξελίχθηκε στο Μουσείο Ιστορίας Υπολογιστών στη Silicon Valley.
Συνέβαλε στην έρευνα της Microsoft, ήταν το αντικείμενο του προγράμματος καταγραφής ζωής MyLifeBits και έλαβε πολλές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνολογίας και το μετάλλιο John von Neumann του IEEE.
Ο Γκόρντον Μπελ, πρωτοπόρος μηχανικός υπολογιστών και επενδυτής, απεβίωσε, αφήνοντας σημαντικό αντίκτυπο στην τεχνολογική βιομηχανία και σε όσους καθοδηγούσε.
Ο Bell ήταν γνωστός για το έργο του "lifelogging", MyLifeBits, και για τη συμβολή του στην πληροφορική, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας του στον PDP-8 και της ίδρυσης του Computer History Museum.
Παρά τις διασυνδέσεις του στην DEC και το MIT, ο χαρακτήρας καμπάνα του ASCII (CTRL-G) προϋπήρχε του Bell και δεν πήρε το όνομά του- ο Bob Bemer της IBM έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του ASCII.
Η OpenAI, με επικεφαλής τον Sam Altman, βρίσκεται υπό έλεγχο αφότου η Scarlett Johansson κατηγόρησε την εταιρεία ότι χρησιμοποίησε μια φωνή στο μοντέλο GPT-4o που μιμούνταν τη δική της χωρίς τη συγκατάθεσή της.
Η Johansson είχε απορρίψει την προσφορά να δώσει τη φωνή της στο σύστημα και έκτοτε προσέλαβε δικηγόρους, με αποτέλεσμα το OpenAI να δ ιακόψει τη χρήση της φωνής.
Το περιστατικό αυτό, σε συνδυασμό με την εσωτερική αναταραχή και τις νομικές προκλήσεις σχετικά με τη χρήση δεδομένων, εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη διαφάνεια και την ηγεσία του Altman, σε αντίθεση με τη δημόσια στάση του για την υπεύθυνη ανάπτυξη της ΤΝ.
Το άρθρο ασκεί κριτική στον Sam Altman επειδή φέρεται να χρησιμοποίησε έναν ηθοποιό φωνής που μοιάζει με τη Scarlett Johansson χωρίς τη συγκατάθεσή του, εγείροντας ηθικές και νομικές ανησυχίες σχετικά με τη συγκέντρωση εξουσίας μεταξύ των πλουσίων και την ανάγκη για καλύτερες ρυθμίσεις.
Η συζήτηση εμβαθύνει στις ηθικές επιπτώσεις της κλωνοποίησης φωνής, αναφερόμενη σε νομικές υποθέσεις όπως Midler κατά Ford και Waits κατά Frito Lay, και συζητά τη νομιμότητα και την ηθική της χρήσης ομοιώματος διασημοτήτων χωρίς άδεια.
Αναφέρεται επίσης στη ραγδαία εξάπλωση της τεχνητής νοημοσύνης, στον αντίκτυπο στις θέσεις εργασίας ηθοποιών φωνητικής υποκριτικής και στις ευρύτερες επιπτώσεις των τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης, υπογραμμίζοντας την ένταση μεταξύ νομικών περιορισμών και ηθικών προβληματισμών.
Ο Breck Yunits παρουσιάζει μια μέθοδο για την αποθήκευση της γνώσης σε πίνακες σε ένα απλό αρχείο κειμένου με χρήση διαστημάτων και νέων γραμμών, προσφέροντας πλεονεκτήματα έναντι των δυαδικών μορφών.
Το σύστημα, που ονομάζεται ScrollSets, είναι αναγνώσιμο από τον άνθρωπο, επεξεργάσιμο με το git και συμβατό με παραδοσιακό λογισμικό και τεχνητή νοημοσύνη και τροφοδοτεί τον ιστότοπο ανοικτού κώδικα PLDB.io.
Τα βασικά χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν μέτρα, έννοιες, μετρήσεις και σχόλια, με βελτιώσεις όπως ο διαχωρισμός των δεδομένων σε πολλαπλά αρχεία, η χρήση μιας γλώσσας ανάλυσης που ονομάζεται Grammar και η προσθήκη χαρακτηριστικών όπως sortIndex και types.
Το άρθρο του Breck πραγματεύεται την αποθήκευση της γνώσης σε ένα ενιαίο μακρύ αρχείο απλού κειμένου, με κριτικές σε έννοιες όπως οι ένθετοι αναλυτές και η επανεφεύρεση των εννοιών των σημασιολογικών δεδομένων.
Εργαλεία όπως το Edna και το Heynote αναφέρονται για την καταγραφή σημειώσεων, τονίζοντας χαρακτηριστικά όπως συντομεύσεις γρήγορης πρόσβασης, τοπική αποθήκευση και πιθανές βελτιώσεις όπως υποστήριξη εικόνων και OCR (οπτική αναγνώριση χαρακτήρων).
Η συζήτηση υπογραμμίζει τη σημασία της αναφοράς σε προηγούμενες εργασίες για την αποφυγή πλεονασμού, την πρακτικότητα της οργάνωσης των δεδομένων σε αρχεία, καθώς και προβληματισμούς σχετικά με την απλότητα των αρχείων απλού κειμένου για την αποθήκευση δεδομένων, ιδίως κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.
Το κίνημα "δικαίωμα στην περιπλάνηση" στην Αγγλία επιδιώκει να διεκδικήσει την πρόσβαση του κοινού τόσο σε ιδιωτικές όσο και σε δημόσιες εκτάσεις, καθώς σήμερα μόνο το 8% της γης είναι προσβάσιμο στους πολίτες.
Ο ακτιβιστής Jon Moses υπογραμμίζει την ιστορία της ιδιοκτησίας γης στην Αγγλία και την ανάγκη να αποκατασταθεί η "ελευθερία της περιπλάνησης" για να επανασυνδεθούν οι άνθρωποι με τη φύση και να επισκευαστούν τα τοπία.
Το κίνημα διοργανώνει εκδηλώσεις όπως ομαδικές βόλτες σε ιδιωτικές εκτάσεις για να καταδείξει τα οφέλη της δημόσιας πρόσβασης και να αντιμετωπίσει την ιστορική καταπίεση των κοινών δικαιωμάτων.
Το κίνημα "δικαίωμα στην περιπλάνηση" επιδιώκει την πρόσβαση του κοινού σε ιδιωτικές εκτάσεις για αναψυχή και εκπαίδευση, εμπνευσμένο από το μοντέλο της Σκωτίας, το οποίο περιορίζει τις μηχανοκίνητες δραστηριότητες, το κυνήγι και τη μακροχρόνια κατασκήνωση.
Οι επικριτές στις ΗΠΑ ανησυχούν για την ευθύνη, τις αγωγές και τους καταυλισμούς αστέγων, ενώ οι υποστηρικτές πιστεύουν ότι αυτά τα ζητήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με την κατάλληλη επιβολή και τις συστημικές αλλαγές.
Η συζήτηση αναδεικνύει την οικονομική ανισότητα, τις ψυχικές ασθένειες, την κατάχρηση ναρκωτικών και την εγκληματικότητα, συζητώντας το ρόλο των κοινωνικών κοινοτήτων, τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και την ανάγ κη νομικών μεταρρυθμίσεων για την εξισορρόπηση της δημόσιας πρόσβασης και των δικαιωμάτων ιδιωτικής ιδιοκτησίας.
Ένα σκάνδαλο προέκυψε στο Regeneron International Science and Engineering Fair (ISEF) 2024, στο οποίο εμπλέκεται ο Krish Pai, ένας 17χρονος νικητής στο τμήμα περιβαλλοντικής μηχανικής.
Ο Pai κατηγορείται για εξαπάτηση χρησιμοποιώντας παραποιημένες εικόνες και λογοκλοπή δεδομένων στο έργο του για τους μικροοργανισμούς που βιοδιασπούν το πλαστικό, με έναν ανώνυμο φάκελο που παρέχει λεπτομερή στοιχεία.
Το περιστατικό υπογραμμίζει σημαντικές αδυναμίες εποπτείας από το ISEF και υπάρχουν εκκλήσεις για ανάκληση του βραβείου του Pai προκειμέν ου να διατηρηθεί η δικαιοσύνη, με αναμενόμενη κάλυψη από τα κύρια μέσα ενημέρωσης.
Η συζήτηση ασκεί κριτική στη δικαιοσύνη της Διεθνούς Έκθεσης Επιστήμης και Μηχανικής Intel (ISEF), σημειώνοντας ανισότητες μεταξύ των ανεξάρτητα σχεδιασμένων έργων και εκείνων με σημαντική καθοδήγηση ή εργαστηριακές σχέσεις, που συχνά ευνοούν τους μαθητές με πανεπιστημιακές διασυνδέσεις.
Συζητούνται ευρύτερες κοινωνικές τάσεις, όπως η αυξημένη γονική εμπλοκή και η υπερβολική χρήση ψηφιακών μέσων από τους νέους, με έμφαση στον αντίκτυπό τους στην ανεξαρτησία, την αυτοεκτίμηση και τη διαχείριση του χρόνου των παιδιών.
Τίθενται ανησυχίες σχετικά με τον ανταγωνιστικό χαρακτήρα των επιστημονικών εκθέσεων, την επικράτηση της λογοκλοπής και του ερευνητικού παραπτώματος, καθώς και η ηθική της εξαπάτησης και ο ρόλος των διοργανωτών στην πρόληψη της απάτης.